Sinds de start van het schooljaar in september is het er helaas niet meer van gekomen om op zondag te gaan wandelen. Jan heeft het mountainbiken weer opgepakt op zondagvoormiddag. Een mens moet keuzes maken. Maar op Allerheiligen (1/11 is een officiële feestdag in België) viel er een geplande activiteit weg, waardoor er plots tijd vrij kwam in de agenda ! Ik stippelde een lus uit dichtbij huis en weg waren we.
Strategisch beginpunt = Het Smokkelaartje, Goudbergsweg 8 in Strijbeek (Alphen-Chaam, NL)
Onze wandelkaart van regio “De Baronie” (Zundert, Etten-Leur, Breda, Baarle-Nassau, Alphen-Chaam) bleek wel verouderd, maar alle wandelpaden staan erop vermeld, al dan niet voorzien van een wandelknooppunt.
Volgens onze kaart konden we vanaf Het Smokkelaartje naar knooppunt 85, maar al snel bleek dat dit knooppunt niet meer bestond. Je kan wel onmiddellijk naar 54.
Vanaf knooppunt 54 gaat het via een mooi bospad naar nummer 52. Die heerlijke bosgeur kan ik helaas niet weergeven hier. Zalig!
Daarna volgt een lang stuk van 3,3 km tot aan knooppunt 44 aan de Mark. Het eerste deel van deze wandeling gaat enkel via onverharde paden. Het verbaast ons telkens dat we op de ganse wandeling (15 km) maar 1 wandelaar tegengekomen zijn. Het regende wel, maar is dat een reden om binnen te blijven?
Het pad naar en langs de Kruisvijver is prachtig ! Het landschap is hier zo mooi en gevarieerd. Wat een fantastisch wandelgebied en zo kort bij huis.
Bovenstaande bospaden brengen ons uiteindelijk tot aan de Strijbeekse Weg. Deze drukke weg moeten we gelukkig maar 100m volgen om dan af te slaan naar het gehucht “Notsel”. Hier staat een oude langgevelhoeve uit 1885. Boven de poort zie je de zesruits schuiframen onder de hanenkammen in de gevel. Het zadeldak bestaat uit blauwe Oudhollandse dakpannen.
Net voordat we aan knooppunt 44 aankomen, wandelen we even parallel aan de snelweg. We steken de Scheelebrug over de rivier de Mark over en volgen dan het fietspad langs de Mark tot in Meersel-Dreef (Hoogstraten). Van Hoogstraten kan je met de fiets langs de Mark tot in Breda centrum rijden.
Een selfie 🙂
De fuut liet zich niet gemakkelijk fotograferen: telkens ik mijn camera bovenhaalde, dook hij het water in om enkele meters verder terug boven te komen.
Aan knooppunt 72 staken we de Mark over. Het was even zoeken naar de weg naar knooppunt 60, want aan de paal van knooppunt 72 stond geen verwijzing naar dat punt. Wat verder werd het duidelijk: er staat een nieuwe paal met nummer 96, maar die stond niet op onze kaart.
Het pad loopt terug naar de Strijbeekse Weg, langs akkers die nu vol mooie Afrikaantjes staan. Landbouwers gebruiken steeds vaker bloemen als groenbemesters. Tegenwoordig is het een “must” als gevolg van strengere bemestingsnormen, waardoor de kwaliteit van de bodem steeds belangrijker wordt. Ze worden gebruikt om aaltjes in de bodem te bestrijden, om achtergebleven nutriënten op te nemen, om nadien als organisch materiaal in de bodem vermengd de worden. Vaak worden ook premies uitbetaald aan landbouwers die deze techniek gebruiken. Ze hebben dus een technisch en economisch voordeel en ze zijn nog mooi ook !
Als we de Strijbeekse Weg oversteken, zien we links de Sint-Hubertuskapel, gebouwd in 1872 uit restanten en op de fundamenten van een oudere kapel uit 1518. Ze werd gerestaureerd in 1979 en in 1996. Prachtige glasramen !
Via knooppunt 60 gaan we terug naar nummer 81, het eindpunt van onze wandeling. Maar eerst lopen we nog op de Goudberg: dit is mijn lievelingsplekje in deze regio. Hoe mooi is dat hier ! In alle seizoenen van het jaar is het hier heerlijk vertoeven.
De Goudberg en het Goudbergven: op de website van Galder-Strijbeek staat het omschreven als : “Hier leeft en ademt de ongebreidelde natuur in een eigen schoonheid” Wat een prachtige zin voor dit gebied. Op deze website vind je ook alle info terug over dit wondermooie ven.
Het hapje (nachos uit de oven) en de drankjes smaakten goed in de gezellige oude gerestaureerde hoeve “Het Smokkelaartje”, waar de haard brandde.
Openlucht 