Wist je dat er ten noorden van Turnhout een geweldig mooi natuurgebied ligt? Eigenlijk tussen Merksplas en Turnhout: het Vennengebied. Samen met de Kalmthoutse Heide en Landschap De Liereman is dit gebied een overblijfsel van wat vroeger één groot uitgestrekt heidelandschap was. In de Middeleeuwen was dit gebied maar liefst 8000 hectaren groot !
Het is een verzameling van grote en kleinere vennen met planten (vb. de waterlobelia, het oeverkruid) en dieren (vb. de venwitsnuitlibel, het heideblauwtje), die zelfs in heel Europa zeldzaam zijn.
Echt de moeite om eens naartoe te rijden, je kan er naar hartenlust wandelen in dit open en rustig gebied. Ook voor fietsers is het een aanrader: het Bels Lijntje is een populair fietspad dwars door de mooie natuur.
De auto kan je parkeren bij de Klein-Engelandhoeve (langs de N119) ofwel aan de parking van Camping de Baalse Hei.
De eerste voorjaarszon doet deugd en geeft al redelijk wat warmte! Volop vitamine D productie dus 🙂
Tussen knooppunt 8 en 6
Aan wandelknooppunt nr 6 slaan we rechtsaf het Natuurreservaat, Klein Kuylen, in. Voor de liefhebbers: de naam “Klein Kuylen” komt van “kleikuilen”, de kleilaag die hier op zeer geringe diepte ligt. Klein Kuylen is een halfopen parklandschap, waarin graslanden en bos mekaar afwisselen. In het zomerseizoen (vanaf april-mei) grazen hier gallowayrunderen. Ze zijn van nature zelfredzaam. Bij slecht weer vinden ze voldoende beschutting onder bomen of struiken. We moeten hier later op het jaar dus nog eens terugkomen.
Natuurreservaat Klein Kuylen
Het is een redelijk lang traject naar knooppunt 2, afwisselende ondergrond van bospad tot modderpoel.
Klein Kuylen
Bij aankomst op het Bels Lijntje (het fietspad) zien we de uitkijktoren al voor ons. Deze moderne uitkijktoren, een stalen constructie met duurzaam cederhout, eigendom van het Agentschap voor Natuur en Bos, werd in 2009 in gebruik genomen. Op het hoogste punt, 12.5 meter, biedt hij een schitterend 360° panorama over het vennenlandschap.
panorama Vennengebied (1)
panorama Vennengebied (2)
We steken de N119 over en voor ons ligt alweer een uitgestrekt wandelgebied. Dit is de Zandvenheide. Hier woont de tweede grootste populatie van grutto’s in Vlaanderen en broedt de wulp.
Zandvenheide
Uitkijk op Zandvenheide
Zandvenheide, van knooppunt 95 naar 93
Aan knooppunt 50 staat er aangegeven dat de doorgang naar knooppunt 92 niet bereikbaar is wegens een onderbroken wandelpad, maar we wagen het erop. En het is zooo de moeite ! Onderbroken door overvloedige modder, maar Jan loodst me erdoor zonder dat ik er tot mijn knieën in zak. 😉
drassige heide
In dit natuurschoon misstaat een vleugje poëzie niet. Natuur wordt extra bijzonder als je het bekijkt met het oog van een kunstenaar. Op 10 plaatsen in het Turnhouts Vennengebied staan gerecycleerde stalen platen met korte teksten van Geert De Kockere. Poëtisch en vaak ook grappig: een knap staaltje natuur 🙂
Geert De Kockere’s poëzie
“Ik sta in dit landschap, denkt wijds de boom.
Ik lig rondom die boom, denkt weids het landschap
Wie haalt er zijn gelijk?
Het antwoord
vraagt een open visie
en wij een brede kijk.”
Geert De Kockere’s poëzie
Wie ons kent, weet dat wij telkens verpozen bij een drankje (en een hapje). De Klein-Engelandhoeve heeft een gezellige bezoekersruimte waar je de dorst kan lessen. Je vindt er ook veel informatie over (de geschiedenis van) het Vennengebied. Elke zaterdag kan je hier ook terecht voor een ontbijt met streekproducten. (reserveren is wel noodzakelijk). De streekproducten kan je hier ook aankopen.
hapje en drankje
Op de terugweg komen we langs het melkveebedrijf Holstein, waar ze hoeve-ijs verkopen. Niet zomaar hoeve-ijs: ze hebben hier een nieuw streekproduct gelanceerd: het lobelia-ijs. Het verwijst naar de waterlobelia, het zeldzame plantje uit het Vennengebied. Lekker!
Lobelia hoeve-ijs
Vennengebied wandelkaart
Openlucht 