Eindelijk lenteweer !

12/3/2017: Prachtig weer vandaag ! Al wie vandaag de wandelschoenen aantrok of de fiets van stal haalde, kan het beamen.

IMG_3411

Om optimaal te kunnen genieten van deze wondermooie zondag, kozen we Merksplas als uitvalsbasis voor de wekelijkse wandeling. Dan moesten we dus niet ver rijden.  Onze wagen lieten we achter aan gemeentepark Caron’s Hofke, naast restaurant De Caron, een aanrader voor liefhebbers van “een goe stukske rundvlees”.
Startpunt was dus knooppunt 56.

route

We wandelden richting knooppunt 55 en staken de N132  (Steenweg op Weelde) over richting knooppunt 57. Dit is een drassig stuk, op de kaart aangeduid in ’t bruin. Botinnes of laarzen aangewezen dus. Je wandelt naast de gracht, over enkele bruggetjes, langs de akkers tot knooppunt 25. Zalig weer !

IMG_3409

Op het stuk tussen nrs 25 en 20 passeer je deels langs akkers en plattelandspaden, deels  kom je langs mooie geklasseerde hoeves, zoals vb. de St-Isidoorhoeve  die prachtig gerestaureerd is. (Koekhoven, Lievekenshoek)

IMG_3412

het eerste deel van knooppunt 20 naar 25

IMG_3413

Dan gaat het richting 95. Je ziet hier dat het vliegveld in de buurt is, want 2 zweefvliegtuigen toeren boven de velden.

Daarna volgt een breed verhard zandpad (+/- 2 km rechtdoor) dat knooppunten 95, 40, 75 en 74 verbindt. (Geheulsedijk) Rechts van ons een natuurreservaat, links van de zandweg zie je duidelijk dat de toplaag van een stuk akker werd afgegraven tot op de voedselarme zandlaag. Zo krijgt inheemse vegetatie opnieuw kansen om te groeien. Het lokt ook vele vogels.

IMG_3415

Geheulsedijk

Dichter tegen knooppunt 74 zie je links grote land- en tuinbouwbedrijven (tomaten !) Kilometerslange serres.

Aan de kapel “Onze-Lieve-Vrouw-ter-Stilte” slaan we linksaf richting ’t Zwart Goor.

IMG_3417

Domein ’t Zwart Goor bestaat uit een groot bosgebied dat destijds een deel was van “Des Heeren Graven Bosschen”. Dit gebied heette vroeger Zwartgoorheide. In 1856 werden er dreven aangelegd en naaldbomen geplant. De langste dreef, de Torendreef, is gericht naar de toren van Hoogstraten. In 1946 werden de Zusters Norbertinessen uit Duffel eigenaar. Gestart als een preventorium voor ziekelijke stadsmeisjes, die door de Kempense lucht weer helemaal opknapten, is het nu de thuisbasis van het dienstverleningscentrum ’t Zwart Goor, vzw Emmaüs, dat woonondersteuning, dagbesteding en begeleiding biedt aan een 300-tal mensen met een verstandelijke beperking op verschillende locaties in de Antwerpse Kempen.

Nadat we over het domein van ’t Zwart Goor gelopen zijn, steken we terug de Steenweg op Weelde over, en keren we terug naar het mooie park Caron’s Hofke.

Dankzij de zon was dit onze eerste wandeling van 2017 die we in T-shirt konden afronden. Hoe heerlijk is dat ! 🙂

IMG_3425

 

 

 

 

Het Vennengebied in Turnhout

Wist je dat er ten noorden van Turnhout een geweldig mooi natuurgebied ligt? Eigenlijk tussen Merksplas en Turnhout: het Vennengebied. Samen met de Kalmthoutse Heide en Landschap De Liereman is dit gebied een overblijfsel van wat vroeger één groot uitgestrekt heidelandschap was. In de Middeleeuwen was dit gebied maar liefst 8000 hectaren groot !
Het is een verzameling van grote en kleinere vennen met planten (vb. de waterlobelia, het oeverkruid) en dieren (vb. de venwitsnuitlibel, het heideblauwtje), die zelfs in heel Europa zeldzaam zijn.
Echt de moeite om eens naartoe te rijden, je kan er naar hartenlust wandelen in dit open en rustig gebied. Ook voor fietsers is het een aanrader: het Bels Lijntje is een populair fietspad dwars door de mooie natuur.

De auto kan je parkeren bij de Klein-Engelandhoeve (langs de N119) ofwel aan de parking van Camping de Baalse Hei.

De eerste voorjaarszon doet deugd en geeft al redelijk wat warmte! Volop vitamine D productie dus 🙂

Tussen knooppunt 8 en 6

Tussen knooppunt 8 en 6

Aan wandelknooppunt nr 6 slaan we rechtsaf het Natuurreservaat, Klein Kuylen, in. Voor de liefhebbers: de naam “Klein Kuylen” komt van “kleikuilen”,  de kleilaag die hier op zeer geringe diepte ligt. Klein Kuylen is een halfopen parklandschap, waarin graslanden en bos mekaar afwisselen.  In het zomerseizoen (vanaf april-mei) grazen hier gallowayrunderen. Ze zijn van nature zelfredzaam. Bij slecht weer vinden ze voldoende beschutting onder bomen of struiken. We moeten hier later op het jaar dus nog eens terugkomen.

Natuurreservaat Klein Kuylen

Natuurreservaat Klein Kuylen

Het is een redelijk lang traject naar knooppunt 2, afwisselende ondergrond van bospad tot modderpoel.

Klein Kuylen

Klein Kuylen

Bij aankomst op het Bels Lijntje (het fietspad) zien we de uitkijktoren al voor ons. Deze moderne uitkijktoren, een stalen constructie met duurzaam cederhout, eigendom van het Agentschap voor Natuur en Bos, werd in 2009 in gebruik genomen. Op het hoogste punt, 12.5 meter, biedt hij Lees verder